CNC Edward Dawidowicz
wstęp do programowania maszyn
      biuro@eande.com.pl




    CNC programowanie parametryczne cz.2

    temat: stół pokojowy

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Jęśli zapoznaliści się z treścią cz.1,, wiecie, że tory marzędzi nie muszą być opisane punktami z wartościami cyfrowymi.
    W poprzedniej części do parametryzowania używałem zmiennych zawartych wewnątrz kodu ( deklarowanych literą L ) ,
    teraz uzyjemy zmiennych, które muszą zawsze wystepować na początku kodu, zaraz po nagłówku ( oznaczone PAR).
    Użytkowo różńią się tym, że zmienne PAR, można edytować w specjalnym oknie, zmienić ich wartości, zapisać program,
    bez zaglądania do treści tekstowej programu.

    Opis produktu.

    Stół zbudowany jest z grubego blatu, na obrzeżach pogrubionego doklejonymi łączynami.
    Nogi stołu umiejscowione sa wycięciach narożników blatu, ich powierchnia górna zlicowana jest z powierzchnią blatu
    powierzhnie boczne zlicowane są z powierzchniami łączyn.
    Nogi dokręcane są do lączyn, szpilkami stalowymi. W nogach osadzona jest mufa dwugwintowa,
    w łączynie wykonana jest kieszen na nakrętkę.






    Zdeklarujmy sobie wymiary stolu i jego elementów.

    PARSECTION /....."ELEMENT"
    PAR ELEMENT = .......9 "1 BLAT 2 LACZYNA DLUGA 3 LACZ KROTKA 9 WSPORNIK NOGI 10 NOGA 1,3 11 NOGA 2,4"

    PARSECTION /..."WYMIARY"

    PAR DLUG_ST = 1100 .............................."DLUGOSC BLATU"
    PAR SZER_ST = 800 ................................."SZEROKOSC BLATU"
    PAR WYS_ST = 780 ..................................."WYSOKOSC STOŁU"
    PAR GRUB_BLATU = 40........................... "GRUBOSC BLATU"

    PARSECTION /...."SKLADOWE"

    PAR NOGA_DLUG = 90 ............................."SZEROKSC NOGI OD DLUZSZEJ STRONY BLATU"
    PAR NOGA_SZER = 90 ............................."SZEROKSC NOGI OD KROTSZEJ STRONY BLATU"
    PAR WSPORNIK_NOGI_GRUB = 40 ......" "
    PAR WSPORNIK_NOGI_SZER = 40....... " "
    PAR LACZ_DLUGA_WYS = 88 ..............."WYSOKOŚĆ LACZYNY DLUGIEJ"
    PAR LACZ_DLUGA_GRUB = 40 ............."GRUBOSC LACZYNY DLUGIEJ"
    PAR LACZ_KROTKA_WYS = 88............. "WYSOKOŚĆ LACZYNY KROTKIEJ"
    PAR LACZ_KROTKA_GRUB = 40 .........."GRUBOSC LACZYNY KROTKIEJ"
    PAR MUFA_SREDN = 17.2...................... "SREDNICA MUFY"

    PARSECTION /"NARZEDZIA"

    PAR FREZ_KONTUR = 101...................... " "
    PAR FREZ_GLADZIK = 139 ....................." "
    PAR WIERTLO_8 = 107 ..........................." "
    PAR WIERTLO_12 = 157......................... " "



    Jak widzicie uzycie zmiennych PAR, ułatwia do nich dostęp, a pogrupowanie ich w sekcjach (PARSECTION)
    tworzy w onie parametrów odpowienie zakładki.
    W sekcji SKLADOWEmożecie zauważyc, że wszystkie elementy mają przypisane wymiary.
    Nawet nogi nie mają podanego przekroju, a DLUG i SZER.
    Pamiętajcie, łatwiej jest doliczyć się na gorąco znanych wymiarów, chociaz w tym momencie niepotrzebnych,
    niż po dłuższej przerwie porawiać program, szczegolnie taki, który powstaje na podstawie odpowiednich rysunków,
    bez których zrozumienie programu jest praktycznie niemożliwe.

    W częsci pierwzej, za pomocą znaczników wybieraliśmy wykonanie żądanych elementów.
    Tu podobnie wybieramy element do wykonania.



    W zleżnosci od wybranego elementu, program oblicza dlugośći poszcególnych elementów:
    np. element 3
    LACZYNA_DLUGA .............DLUG= DLUG_ST-NOGA_DLUG-NOGA_DLUG
    LACZYNA_DLUGA .............SZER =LACZ_DLUGA_WYS
    LACZYNA_DLUGA .............GRUB =LACZ_DLUGA_GRUB


    Od tego momentu wszystkie elementy oprócz blatu, stzały się prostopadłościanami o określonych wymiarach,
    ponadto wysokość łączyny stała się szerolością.
    Dokonaliśmy w ten sposób wyboru, że lączyna będzie leżeć płasko a nie stać podczas obróbki konturu.
    Tu spotykamy się logiką z cz.1.
    Czyli możemy wyciąć prostokąt o wymiarach DLUG i SZER.
    Tylko ostrożnie, nasz podprogram na prostokąt nie radzi sobie z grubym materiałem.
    Nadrobimy to niedłogo.
    Jedynym elementem o dbiegającym kształtem jest blat.
    Dla niego piszemy odrębny tor.


    Patrzymy na rysunek blatu i wydajemy polecenia:
    rozpocznij w X=DLUG_NOGI Y=0 .......................................................... ..G0 X=DLUG_NOGI Y=0 (nie mówmy maszynie nic o Z)
    jedź do.......................................Y=SZER_NOGI........................................G1 Y=SZER_NOGI
    wróc na X do wartosci 0...........................................................................G1 X=0
    jedź do ......................................Y=SZER_ST-SZER_NOGI..........................G1 Y=SZER_ST-SZER_NOGI.
    i dalej.................................................................................................. ...G1 X=DLUG_NOGI
    ...............................................................................................................G1 Y=SZER_ST
    ...............................................................................................................G1 X=DLUG_ST-DLUG_NOGI
    ...............................................................................................................G1 Y=SZER_ST-SZER_NOGI
    ...............................................................................................................G1 X=DLUG_ST,
    ...............................................................................................................G1 Y=SZER_NOGI
    ...............................................................................................................G1 X=DLUG_ST-DLUG_NOGI
    ...............................................................................................................G1 Y=0
    ...............................................................................................................G1 X=0

    Trwało to chwilę, ale od tej pory, mamy program na stół, oraz wiele jego sklonowanych wzorów

    Wycinamy blat

    Wycinamy kolejny blat, dłuższy, węższy, do stołu z nogami o innych wymiarach.

    Na zdjeciu widzimy gotowy produkt.
    W lewej części zdjęcia widoczny jest sposób łaczenia elementów na skos.
    Zwykle jest z tym kłopot. Przy takim złączu elementy można dociskać bez obawy o przesunięcia.
    Łączyna z blatem została sklejona identycznie.
    Niestety nie mam zdjecia tego złącza, a byłoby to o tyle ciekawe, że dostrzeglibyśmy róznicę kątów frezowanych krawędzi, ponieważ były to elementy o jednej grubości.
    Oczywiśćie maszyna sama dobiera sobie kąty i obrabia obydwa elementy w obróbce 5 osiowej.


    Wycinamy kolejny blat.............,

    O cholera, nic nie wycinamy, bo zwęziliśmy blat i zajeździliśmy trzy ssawki,a na na jutro ma być wyciętych 20 stołów !!!.

    Przecież umiemy pisać programy.
    Parametryczne.
    No i znów wycinamy.
    Tym razem ssawki.
    Najpierw trzy, bo nie ma jak zamocować materiału, a potem ile wyjdzie,
    Zmiana parametrów i jedziemy



    Fajnie, że istnieję programowanie parametryczne.
    Mam nadzieję, że nie będę musiał projektować takich rzeczy.


    Pozdrawiam